Τι είδους μητέρα θέλω να είμαι;

Μια ερώτηση που βασανίζει νέες κυρίως μαμάδες αλλά μπορεί να υπάρξει και ως σκέψη ενοχής μετά από μια άνιση ή άδικη αντιπαράθεση με το παιδί.

Υπάρχει η τέλεια μητέρα;

Κι αν υποθέσουμε ότι υπάρχει, είναι εφικτό να προσεγγίσουμε τον ρόλο αυτό;

Η τελειότητα υπάρχει μόνο στη φύση. Από την άλλη μεριά, στην ανθρώπινη φύση, είναι καθαρά υποκειμενική. Η μητέρα της σημερινής εποχής καλείται να ανταποκριθεί σε πολλαπλούς ρόλους. Είναι μητέρα, σύζυγος, εργαζόμενη, νοικοκυρά.

Σε μια τόσο απαιτητική καθημερινότητα, η τελειομανία είναι πηγή άγχους και στρες. Το παιδί έχει απόλυτη ανάγκη την παρουσία της μητέρας, όχι τόσο σε ποσότητα όσο σε ποιότητα.

Δεν χρειάζεται να έχετε τύψεις επειδή λόγω εργασίας δεν περνάτε το χρόνο που θα θέλατε με το παιδί. Φροντίστε όμως ο χρόνος που περνάτε να είναι αφιερωμένος μόνο σε αυτό. Κλείστε το τηλέφωνό σας και συζητήστε με το παιδί για την ημέρα του, σχεδιάστε δραστηριότητες για το Σαβ/κο η πηγαίνετε μια βόλτα.

Μην προσπαθείτε να ανακουφίσετε τη συνείδηση σας παρέχοντας στο παιδί άφθονα υλικά αγαθά. Με αυτόν τον τρόπο τρέφεται η ματαιοδοξία και ο υλισμός του παιδιού παρά η μεταξύ σας σχέση.

Εξηγήστε στο παιδί τους λόγους για τους οποίους απουσιάζετε από το σπίτι, τη φύση της δουλειάς και μην νιώθετε ενοχές γι’ αυτό.

Φέρτε στο μυαλό σας την εικόνα ενός παιδιού που κάνει τα πρώτα του βήματα. Μια καλή μητέρα κρατά μια απόσταση από το παιδί και το αφήνει να προσπαθήσει να περπατήσει μόνο του. Παράλληλα κάθε φορά που το παιδί χάνει την ισορροπία του εκείνη απλώνει τα χέρια της χωρίς όμως να τρέξει να το κρατήσει.

Αυτή είναι μια εξαιρετική παρομοίωση για καταλήξουμε στο εξής:

Μια καλή μητέρα δεν χρειάζεται να είναι υπερπροστατευτική και πανταχού παρούσα παρά μόνο να αφήνει το παιδί να εξερευνήσει τις δυνατότητες του, γνωρίζοντας πως αν χρειαστεί εκείνη θα βρίσκεται κοντά του.